- coniungo
- Coniungo, coniungis, coniunxi, coniunctum, coniungere. Conjoindre, Mettre ensemble, Apparier.\Dextras. Virgil. Toucher en la main l'un de l'autre.\Coniungere connubia. Cic. Faire mariages.\Coniungere domum coniugio et stirpe. Cic. Allier par mariage.\Coniungere sibi foeminam matrimonio. Liu. Se marier.\Foedere aliquibus coniungi. Virgil. Este allié.\AEtas hunc mihi coniungit studiis communibus. Claud. Le fait mon compaignon.\Eiusdem linguae societate coniunctum alicui esse. Cic. Estre accoincté.\Coniuncta atque communia scelera alicui cum aliquo. Cic. Quand quelcun est compaignon d'un autre en forfaicture.\Coniungere se cum aliquo dicitur sponsa. Ouid. Se marier.\Causa tua coniuncta cum clarissimis viris. Cic. Ton affaire est commun entre toy et autres grans personnages, et leur touche comme à toy, Ils sont en pareille cause que toy.\Coniuncta mihi cura de Rep. cum illo. Cic. Luy et moy avons mesme et pareil soing.\Coniungere aliquem cum alterius laude. Cic. Le louer autant qu'un autre.\Fannii aetate coniunctus Antipater. Cic. De mesme temps, Tout d'un temps.\Vsu cum aliquo coniungi. Catul. Avoir conjonction et accointance avec luy par frequentation et hantise.\Coniuncta officiis cum Pop. Romano ciuitas. Cic. Alliee par plaisirs et services qu'elle a faict.
Dictionarium latinogallicum. 1552.